SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Zbąszyniu

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Tarzan [Film] / reż. Chris Buck, Kevin Lima ; scen. Tab Murphy, Bob Tzudiker, Noni White. - Warszawa : CD Projekt, 2015. - 1 płyta wiz. (DVD) (85 min.) : dźw., kolor. ; 12 cm.

(Zaczarowana Kolekcja)

Autor

Buck Chris. Reż. Lima Kevin. Reż. Murphy Tab. Scen. Tzudiker Bob. Scen. White Noni. Scen.

Gatunek

Film animowany Film dla dzieci i młodzieży amerykański Film familijny

Daj się wciągnąć w wir przygody z Tarzanem oraz jego przyjaciółmi! Obejrzyj wspaniałą adaptację powieści Edgara Riceĺa Burroughsa, uświetnioną muzyką supergwiazdy, Phila Collinsa. Akcja tej niezwykłej opowieści rozpoczyna się w dżungli, gdzie rodzina goryli przygarnia osierocone niemowlę. Mimo, że przywódca stada nie akceptuje małego Tarzana, jego partnerka, Kala, postanawia wychować malucha jak własne dziecko. Razem z dowcipną gorylicą Terk oraz neurotycznym słoniem Tantorem, Tarzan uczy się sztuki przetrwania w królestwie zwierząt. Gdy w dżungli pojawią się ludzie, dojdzie do zderzenia dwóch zupełnie różnych światów. Tarzan będzie musiał dokonać wyboru między "cywilizowanym" życiem u boku pięknej Jane, a pozostaniem z gorylą rodziną, którą zna i kocha.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Oddział dla dzieci

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. (086.8) [lok. Oddział dla dzieci] (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Opis wg pudełka i strony www.filmweb.pl.

Uwaga dotycząca języka

Język polski dubbing, angielski, rosyjski, łotewski i inne. Napisy polskie, angielskie, rosyjskie, estońskie.

Recenzje:

Z płonącego statku ucieka para z dzieckiem. Trafiają do dżungli, gdzie budują sobie dom i planują wychowanie syna. Niestety, dzikie zwierzę krzyżuje ich plany. Rodzice giną, a dziecko zostaje samo. Jego płacz słyszy gorylica, która niedawno sama straciła dziecko w tragicznych okolicznościach. Instynkt macierzyński gna ją na ratunek chłopcu, który cudem unika przed śmierci. Od teraz to ona jest matką Tarzana, na przekór Kerchakowi, (...) głowie rodziny.
Tarzan to film Disneya z 1999 roku oparty na powieści Edgara Rice’a Burroughsa pt. Tarzan wśród małp. Głównym wątkiem filmu jest życie Tarzana, który kilkanaście lat wcześniej wraz z rodzicami trafił do dżungli i od teraz musi żyć wśród goryli.
Nie jest to łatwe – głowa rodziny goryli go odrzuca, widzi w nim tylko obcego, mimo że od tylu lat Tarzan robi wszystko, by się wpasować. Chodzi, mówi i zachowuje się jak małpa. Oczywiście ma swój indywidualny styl, dopasowany do siebie – skacze po drzewach, buja się na lianach i zjeżdża po gałęziach. Ma opacie w matce, przyjaźni się z innymi gorylami (i ze słoniem), ale ciągle czuje, że nie jest częścią stada. Aż pewnego dnia trafia w dżungli na innych ludzi.
Tarzana fascynują nowe istoty, widzi ich podobieństwo do siebie. Zaczyna przejmować ich nawyki – uczy się chodzić na dwóch nogach, wyprostowany, mówi i poznaje nowe rzeczy. Najbardziej jednak fascynuje go Jane – piękna, młoda kobieta, której uratował życie.
Tarzan musi poznać siebie, odkryć, kim jest. Całe życie spędził wśród małp, gdzie jest obcym, tak samo jak w świecie ludzi. Młody mężczyzna ma trudne zadanie – czeka go wiele wyborów i niełatwych decyzji. Musi zdecydować, do którego świata należy i kim chce być.
Dodatkowo mamy naprawdę ciekawą drugoplanową postać, choć nie jest jednoznaczna. Terk to dziewczyna, która pozuje na chłopaka. Trzyma się z płcią męską i jest większym łobuzem od niektórych kolegów. Nigdy nie wiedziałam, jak tę postać odbierać, ale sceny z jej udziałem zawsze uwielbiałam.
W polskim dubbingu usłyszymy Andrzeja Nejmana w tytułowej roli, Edytę Olszówkę jako Jane, Joannę Wizmur w roli Terk i Krzysztofa Kowaleskiego mówiącego za Tantora. Do tego jest jeszcze Marzena Trybała w roli matki Tarzana, Marcin Troński grający Claytona i Krzysztof Gosztyła jako Kerchak.
Tarzan ma kilka bardzo ciekawych rzeczy. Po pierwsze kadrowanie – szczególnie scena, gdy Jane z ojcem idzie zobaczyć goryle i kamera śledzi jej ruchy od dołu do góry. Wygląda to niesamowicie. Po drugie ruchy Tarzana – porusza się po drzewach, jakby jeździł na snowboardzie (nie kłamię, mówili w programie dotyczącym kręcenia filmu). I po trzecie – fenomenalna muzyka. To kolejny rysunkowy klasyk Disneya, który ma świetną muzykę. Piosenki są uniwersalne i doskonale wykonane – m.in. Obcy jak ja, Człowieka syn czy Dwa światy. Teksty są cudowne.
Bajka pokazuje, że niełatwo jest się dopasować, że warto być sobą i działać tak, jak serce mówi. Wątek miłosny, choć jest uroczy i poruszający, jest moim zdaniem nierealny. Wykształcona kobieta i dzikus, z zupełnie dwóch różnych światów, nie ma szans, by byli ze sobą szczęśliwi. I chyba zawsze o tym wiedziałam, nawet jako dziecko, mimo to lubię ten film. To przyjemna historia, którą ogląda się doskonale. Nie brakuje wzruszeń i humoru, czyli wszystkiego co dobre u Disneya.
Jeśli nie widzieliście jeszcze tego klasyka, trzeba to nadrobić. To piękna opowieść o miłości, rodzinie i szukanie siebie. Idealna dla całej rodziny.