To propozycja równie dobra dla początkujących par, jak i dla małżeństw – z krótszym bądź dłuższym stażem. Podzielone na kolejne tygodnie i dni teksty prowokują do refleksji i pomagają w odkryciu odpowiedzi na najbardziej fundamentalne pytania: Dlaczego tu jestem? Czym jest miłość? Czym jest małżeństwo? W jaki sposób może przetrwać nasza miłość? Co zagraża naszej miłości? Jaki jest Boży plan dla naszej rodziny? Autorzy umiejętnie, z humorem i dowcipem, łączą osobiste doświadczenia i praktyczne porady z głębokimi przemyśleniami na temat miłości i naszego powołania: „Naszym celem jest kochać i być kochanym, stąd ludzkie serce niewielu rzeczy boi się bardziej od samotności. Mając tego świadomość, jesteśmy w stanie zrozumieć, dlaczego cierpienie Adama było tak głębokie”. I dodają: „Wszyscy ludzie na ziemi połączeni są ze sobą na wiele sposobów: wszyscy oddychamy powietrzem, wszyscy potrzebujemy wody, wszyscy uwielbiamy nachosy (większość z nas), wszyscy nosimy w sobie nienasyconą potrzebę kochania i bycia kochanym. Bez miłości życie ludzkie szybko traci swój koloryt, pełnię i sens”. (fragment książki)

Celem tej publikacji jest wprowadzenie par w modlitwę i medytację, wzrastanie w miłości i budowanie dobrej relacji. Służy temu układ rozdziałów: refleksja, wezwanie dnia, krótka modlitwa – dzień po dniu, układają się w program na 6 tygodni.

„Książka, którą trzymasz w dłoniach, jest absolutną perełką” – pisze we wstępie Bill Donaghy, mówca Theology of the Body Institute, który zajmuje się promowaniem teologii ciała – „W erze różnorodnych interpretacji małżeństwa, seksualności, męskości i kobiecości to niewielkie dzieło daje tak bardzo potrzebną klarowność. Nasza męskość i kobiecość rzeczywiście zaprojektowana jest w boski sposób. Weźcie więc tę perełkę, poślubieni sobie kochankowie! Doceńcie ją, niech jej mądrość i światło będą źródłem Bożej łaski dla was, dla waszego małżeństwa, a poprzez tę miłość – światłem, które będzie mógł ujrzeć świat.”

Dzięki tej książce małżonkowie poznają, pokochają i wprowadzą w swoje małżeństwo teologię ciała, zaproponowaną przez Jana Pawła II.

Każdy z nas został umiłowany, obdarowany i powołany do istnienia przez Boga, aby w końcu stać się pełnym miłości darem dla innych. Nauczmy się z tego korzystać!

Dzieło zaliczane do klasyki duchowych tekstów tradycji Kościoła wschodniego. To wspaniały, jeden z najsłynniejszych w historii całego chrześcijaństwa zapis zmagań o wypełnianie Bożej woli pomimo codziennych trosk, od których człowiekowi żyjącemu w świecie trudno się uwolnić. Z jednej strony to prosty i przystępny traktat o modlitwie Jezusowej, z drugiej - po mistrzowsku skonstruowana opowieść, która pomaga odnaleźć drogę powrotu do Boga, drogę odkrywania Jego miłości, nauki, głosu, Jego woli.

Opowieści pielgrzyma pomogą Ci zrozumieć:

• czym jest modlitwa Jezusowa,
• co robić, by modlić się nieustannie (por. 1 Tes 5, 15-18),
• jak żyć według Boga, według Jego myśli i zamiaru,
• co naprawdę znaczą słowa Bądź wola Twoja...

Do czego potrzebny jest nam rytuał mszy? Czy nie możemy czcić Boga własnymi słowami? Kto może sprawować mszę? Jak często muszę uczestniczyć we mszy? Czym są obrzędy komunii świętej? Msza święta. 100 pytań, 100 odpowiedzi to lektura obowiązkowa dla każdego. Mike Aquilina nie tylko odpowiada na pytania dotyczące mszy świętej, ale także przeprowadza nas przez ten obrządek krok po kroku, wyjaśniając znaczenie modlitw, gestów i praktyk.

„Aktualny kontekst decydująco wpływa na przedmiot nowej apologii i go kształtuje. Tradycyjnie definiowano go jako obronę wiary i wartości chrześcijańskich, jednak z perspektywy najnowszych badań takie stwierdzenie jest niewystarczające. Chcąc całościowo spojrzeć na przedmiot nowej apologii, należy go poszerzyć i dostrzec, iż obrona zaczyna się już zdecydowanie wcześniej, w obrębie samej cywilizacji, a jej przestrzenią jest najpierw człowiek. Współczesna apologia staje się zatem obroną jego tożsamości, która wyraża się w pamięci historycznej, odpowiedzialności za swoje czyny, nienaruszalności życia oraz kulturze ukazującej drugą, duchową przestrzeń. Obok zmagania o człowieka, przedmiotem obrony jest naturalnie samo chrześcijaństwo i jego obecność w świecie”.

„Nowa apologia walczy więc o chrześcijańską duszę, uzasadnia istnienie ewangelicznego katolicyzmu, wykazuje racjonalność chrześcijaństwa oraz szuka przestrzeni dla preewangelizacji. W końcu staje w obronie istotnych treści samej wiary i odpiera zarzuty uderzające w serce chrześcijaństwa. Syntetycznie ujmując przedmiot nowej apologii, możemy stwierdzić, iż chce ona ocalić człowieka, broniąc jego tożsamości, argumentuje za sensem obecności chrześcijaństwa w świecie i, zmagając się z zarzutami przeciwko Chrystusowej wierze, dostarcza racji przemawiających za nią. Realizując własną misję, wychodzi zdecydowanie poza przestrzeń typowo religijną i doskonale porusza się także w „świeckiej” rzeczywistości. W ten sposób staje się nurtem szerszym, ponadkonfesyjnym lub niekonfesyjnym, ale katolicyzm traktuje zawsze jako swoje źródło, życiodajne podłoże pojawiające się w horyzoncie uzasadnienia. Głównym zadaniem nowej apologii pozostaje jednak niezmiennie obrona nadprzyrodzonego charakteru chrześcijańskiego objawienia w aktualnym kontekście, ale również jasne jego rozeznanie. Realizując własną misję, apologia formułuje racje wobec zarzutów pochodzących z zewnątrz (apologia ad extra) oraz szuka niezbędnych argumentów, tak by można było budować własną pewność wiary (apologia ad intra)”. (fragment książki)

Czy żywe doświadczenie religijne, mistyka i spotkanie z Bogiem to tylko puste hasła, z którymi rozprawiły się współczesna psychologia i nauki ścisłe?

Mistyka codzienności to zbiór w większości niepublikowanych dotąd tekstów Joachima Badeniego, znakomitego dominikańskiego kaznodziei, duszpasterza akademickiego i arystokraty o nietypowym jak na duchownego poczuciu humoru. Ojciec Badeni przedstawia bardzo osobistą wizję życia duchowego, w której Bóg pociąga nas poprzez piękno i urok swej Osoby, a wiara jest zmaganiem się, wzajemnym „przymierzaniem” Stwórcy i człowieka. Książka ojca Joachima to z jednej strony świadectwo własnych duchowych poszukiwań, z drugiej bezcenny przewodnik dla tych, którym pytania o Boga i sens życia nie dają spokoju.

Ta książka jest zapisem pracy naukowej, którą można nazwać „teologicznym marzeniem”. Marzeniem rozwiniętym i uzasadnionym naukowo oraz odsłaniającym złożoną historię i teraźniejszość chrześcijaństwa w Ukrainie, a jednocześnie – jak to bywa z marzeniami: trudnym do zrealizowania i rodzącym pytania, czy w ogóle jest to możliwe. Było tak już w momencie, gdy powstawała, a dziś jest tak tym bardziej, ponieważ pomiędzy jej napisaniem a wydaniem historia dramatycznie przyspieszyła w momencie agresji Rosji na Ukrainę.

Podwójna koinoniapodejmuje i przybliża czytelnikowi projekt powstały wśród duchownych greckokatolickich Ukrainy, mający na celu przywrócenie jedności pomiędzy Kościołami na Ukrainie: katolickim obrządku bizantyjskiego i prawosławnymi – przy jednoczesnym trwaniu we wspólnocie ze Stolicą Piotrową. Tytułowa „podwójna wspólnota” (gr. koinonia, łac. communio) oznacza więc zachowanie łączności danego Kościoła jednocześnie z Rzymem i patriarchatem Konstantynopola lub Moskwy.

Petro Balog OP kreśli szczegółowe tło historyczne, pisząc o różnych projektach zjednoczeniowych Kościoła w Ukrainie. Przybliża przyczyny zaistniałego w Kościele rozłamu, wynikające zeń konsekwencje teologiczne, jurysdykcyjne i społeczne. Sięga do aktów prawnych oraz korespondencji inicjatorów działań pojednawczych – metropolitów kijowskich, zwłaszcza Piotra Mohyły i Weliamina Ruckiego oraz metropolitów lwowskich: Andrzeja Szeptyckiego, Józefa Slipego czy Mirosława Iwana Lubacziwskiego. Idea podwójnej komunii pomiędzy Ukraińskim Kościołem Greckokatolickim a Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym zostaje przedstawiona jako wizja zgodna z duchem początków chrześcijaństwa. I mimo, iż dotąd nie doszło do jej realizacji, autor daje czytelnikowi nadzieję, że przy dobrej woli wszystkich stron wśród chrześcijan Ukrainy możliwa będzie w większym stopniu realizacja ewangelicznego wezwania Chrystusa ut unum sint – „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).

Czy należy rozmawiać w Kościele o przywództwie i wpływie, jaki wywierają na jego wspólnotę świeccy? Czy jest na to miejsce, jeśli wziąć pod uwagę rolę, jaką odgrywa hierarchia – diakoni, prezbiterzy i biskupi? Autor na oba pytania odpowiada twierdząco. W centrum rozważań stawia – teoretycznie oczywistą – tezę, że świeccy są Kościołem i mają w nim do odegrania ważną rolę. Pokazuje, że ich zadanie nie polega jedynie na odbieraniu treści – mogą podjąć aktywną służbę, a nawet koordynować działaniami innych, stawać się liderami mniejszych wspólnot i swoją apostolską aktywnością wpływać na przyszłość Kościoła.

Szczęśliwe małżeństwo to zbiór 101 prostych wskazówek, podzielonych na kilka tematycznych części, skierowanych do ludzi poszukujących bliskości ze sobą nawzajem i z Bogiem. Książka ta to inspirujący poradnik, pokazujący, co zrobić, aby zbudować szczęśliwe małżeństwo. Autorki (Jennifer Roback Morse, Betsy Kerekes) w bezpośredni i dowcipny sposób przypominają o sprawach dobrze nam znanych, o których wciąż zapominamy w codziennym życiu. Dostarczają prostych narzędzi, takich jak gesty, słowa, drobne czynności, dzięki którym wzajemna relacja małżonków, a także ich relacja z Bogiem, będzie się rozwijać z każdym dniem.

Autorki mówią nam między innymi: „Daj się dotknąć. Dotyk redukuje poziom stresu. Tak to u nas, ludzi, działa. Pogłaszcz więc psa, weź na ręce kota lub przytul dzieci” i przypominają: „Bóg jest Bogiem. Ty Nim nie jesteś. Nie jest Nim twój mąż. Ani twoja żona”.

Jak czytać psalmy złorzeczące? Czy można pogodzić bezwarunkową miłość głoszoną przez Jezusa z odmawianiem modlitw, w których pojawiają się pragnienie zemsty i złorzeczenia wobec wrogów? Sobór Watykański II podjął kontrowersyjną decyzję o usunięciu z liturgii części psalmów, w których pojawia się przemoc. Enzo Bianchi tymczasem stanowczo się tej decyzji sprzeciwia, pokazuje ich bogactwo, głęboki sens, objaśnia je i interpretuje.

Ceniony dominikanin, z charakterystyczną dla siebie skrupulatnością i nieoczywistością, zestawia Słowo z czasami współczesnymi. Pomaga odkryć sedno chrześcijaństwa i odpowiada na szereg, chwilami zdumiewających, pytań: Czy my, ludzie XXI wieku, jesteśmy „teflonowymi chrześcijanami”? Czy możemy uwolnić się od „-izmów”? Dlaczego chowamy swoje prawdziwe JA „za płaszczem Bartymeusza”? To wzbogacająca propozycja, która pogłębi naszą wiarę.

Ekrany telewizorów, smartfonów, tabletów, komputerów pochłaniają nie tylko nasz czas i pieniądze. Świat wirtualny przenika z wielką siłą do realnego, ingerując we wszystkie aspekty życia. To, co na ekranie, jest dla nas często ważniejsze niż spojrzenie w oczy drugiej osoby i realny kontakt z rzeczywistością. Jean-Baptiste Bienvenu w praktyczny sposób pokazuje , jak mądrze wytyczyć granice, jak sprawić, by wolność nieograniczonego dostępu do sieci nie przerodziła się w zniewolenie, i jak sprawić, by ekrany nam służyły, a nie – pożerały bezmyślnie nas i nasze dusze.

Książka „Nic na pokaz. Fenomen Brata Alberta” pokazuje artystę, który po okresie poszukiwań, zwątpienia i utraty nadziei doświadczył bezwarunkowej miłości Boga. W efekcie zrezygnował ze sławy i kariery, poświęcając całe swe późniejsze życie ludziom potrzebującym. Poszedł tam, gdzie nikt nie chciał iść – nie dlatego, że pomaganie danej grupie osób wykluczonych społecznie było „modne”, tylko z miłości do Boga-Człowieka, który objawił mu się w obrazie Ecce Homo. Dzięki temu umarł dla świata malarz, a narodził się wielki święty…

Autorka o bohaterze swojej książki pisze z pasją i przekonaniem. Maluje wizerunek Brata Alberta z pomocą ludzi, którzy, choć nigdy się z nim nie spotkali, znają go najlepiej. Krzysztof Zanussi, Anna Dymna, Jan Mela, bp Grzegorz Ryś, Marek Piekarczyk, br. Paweł Flis, Julia Wygnańska, s. Agnieszka Koteja, Dariusz Kiesz, ks. Mirosław Tosza, Maria Dobrowolska, dr hab. Hubert Kaszyński w rozmowach z Małgorzatą Bilską odkrywają przed czytelnikami kolejne fragmenty portretu niezwykłego świętego.

Czym jest droga do zbawienia? To historia Bożych interwencji w dziejach człowieka, Jego działania przeciwko złu, cierpieniu oraz temu wszystkiemu co nas od Niego oddziela. Książka powstała na podstawie serii filmów o tym samym tytule, opublikowanych w serwisie dominikanie.pl. To swego rodzaju „autorekolekcje”, które przez siedem kolejnych tygodni towarzyszą nam w drodze do Boga.

Autorami Drogi do zbawienia są znani i cenieni dominikanie: Maciej Biskup OP, Tomasz Golonka OP, Wojciech Gomułka OP, Tomasz Grabowski OP, Paweł Kozacki OP, Jakub Nesterowicz OP, Adam Szustak OP. Na kartach książki opowiadają o stworzeniu świata, o tym jak Bóg postępuje wobec zła, jak działa w historiach konkretnych osób. Każdy rozdział rozpoczyna się krótkim fragmentem Pisma Świętego (Księgi Rodzaju, Księgi Psalmów, Księgi Powtórzonego Prawa, Księgi Daniela, Księgi Wyjścia, Księgi Jeremiasza, Księgi Nehemiasza, Księgi Ozeasza, Księgi Wyjścia, Ewangelii wg św. Marka, św. Łukasza, św. Mateusza, św. Jana), który stanowi punkt wyjścia rozważań. Taki powtarzalny układ pozwala nam zatrzymać się w codziennym pędzie i wsłuchać się w kierowane do nas Słowo.

W swoich tekstach bracia dominikanie zadają fundamentalne pytania, dzięki którym odnajdujemy ukrytą prawdę o nas samych i o naszych możliwościach. Uczą nas modlitwy, dróg wychodzenia z tarapatów, bezinteresownego dobra, budowania zdrowych relacji, szukania wewnętrznej równowagi. Mówią o oblubieńczej miłości Boga do każdego z nas, o tym, że chwałą Boga jest żyjący człowiek, a w życiu każdego z nas jest czas na wszystko – i na pracę, i na odpoczynek. Wskazując konkretne działania Jezusa, pokazują istotną rolę wspólnoty: bliskość z drugim człowiekiem, przygarnianie tych, których inni odrzucają. Udowodniają, że całkowite oddanie się woli Boga i zaufanie Mu w stu procentach to tylko pozorna kapitulacja, bo życie z Nim daje nam wolność.

Siedem tygodni wspólnej drogi – do zbawienia – to siedem dobrze przeżytych tygodni. Nie marnuj czasu, nie zmarnuj życia! Droga do zbawienia Ci w tym pomoże.

O głoszeniu i słuchaniu słowa Bożego – najsłynniejsze dzieło Humberta powstało prawdopodobnie w latach 1267–1277, a do naszych czasów zachowały się dwadzieścia trzy kopie rękopiśmienne. My prezentujemy je Państwu w serii klasyki dominikańskiej, w świetnym tłumaczeniu o. Wiesława Szymony i ze wstępem o. Tomasza Gałuszki.

Tekst traktatu świadczy o tym, iż jego autor był jednym z tych dominikanów, którzy nie tylko dbali, ale wręcz „walczyli” słowem i piórem o wykształcenie świętych, dojrzałych i skutecznych kaznodziejów. Dla Humberta głoszenie słowa Bożego było najwznioślejszym dziełem miłosierdzia względem bliźniego oraz najwyższą formą uwielbienia Boga. To dość oryginalne twierdzenie stanowi klucz interpretacyjny, pozwalający zrozumieć i właściwie odczytać wszystkie nauki zawarte w prezentowanym dziele.

Oznaką wielkiej sławy i czci jest wchodzenie na królewskie komnaty z wielkim orszakiem; otóż dobry kaznodzieja nie wejdzie tam sam, lecz wprowadzi ze sobą wszystkich, których nawraca.

Po co chodzić na mszę świętą? Co zrobić z ciszą podczas Eucharystii? Czym tak naprawdę jest ofiara? Niewidzialny Bóg objawia się człowiekowi za pośrednictwem znaków dostępnych dla zmysłów. By poznać sens mszy świętej, trzeba je wyostrzyć. Słuchaj, by usłyszeć; patrz, by zobaczyć. Christopher Carstens wyjaśnia duchowe znaczenie gestów, słów i symboli mszy świętej. Daje narzędzia, dzięki którym można się do niej dobrze przygotować i owocnie ją przeżyć. Wydobywa szczegóły, w których objawia się Bóg.

Ta książka nie jest tanim pocieszaczem, a realnym towarzyszem w trudnych momentach życia. Jeff Cavins sięga do korzeni cierpienia opisanego w Biblii, która jest źródłem inspiracji do tego, jak z pokorą, nadzieją i ufnością przyjmować swój krzyż w duchu Krzyża Jezusa. Tak, jak nie można nauczyć się cierpienia z książek, lecz przez doświadczenie, tak też odnaleźć jego sens można tylko współcierpiąc z Chrystusem (inaczej nadal szpitale będą pełne zmarnowanego cierpienia, jak mawiał arcybiskup Fulton Sheen). Rozważania biblijne i teologiczne zawarte w tej publikacji dają solidną ramę dla zrozumienia miejsca cierpienia w życiu, by stało się ono drogą duchowego wzrostu. Nie marnujmy więc go, wzrastajmy!

Nie marnuj cierpienia! pozwala dostrzec sens we wszystkim, co się nam przydarza, także, a właściwie przede wszystkim – w cierpieniu. Autor dociera do korzeni cierpienia opisanego w Biblii. Z wielką wrażliwością i empatią opisuje, co to znaczy przeżywać cierpienie w duchu Krzyża Jezusa. Książka jest zaproszeniem do modlitwy i autentycznego przeżywania swojego krzyża w ufności i jedności z Ojcem.

Usłysz Boga w życiu i modlitwie – to najważniejsze przesłanie niewielkiej, ale ważnej książki ojca Benedicta Josepha Groeschela, wcześniej kapucyna, później franciszkanina Odnowy. Autor pokazuje, że skupienie i uważność powinny towarzyszyć nam zarówno w trakcie wykonywania codziennych obowiązków, jak i naszych spotkań z Bogiem: na modlitwie, podczas lektury Pisma Świętego, czy na mszy świętej. Tylko wtedy, gdy wyciszymy siebie, zdolni będziemy usłyszeć to, co Pan ma nam do powiedzenia. Usłyszeć i wcielić w życie.

Ta książka daje nadzieję i realne wsparcie w żałobie!

Śmierć dotyka nie tylko osoby najbardziej związane ze zmarłym, ale także ich bliskich. Szok, rozpacz, cierpienie, gniew, bezradność, a jednocześnie konieczność zorganizowania najpierw pogrzebu, a potem – życia na nowo. Jak to wszystko udźwignąć? W formule Q&A, zwięzłych pytań i nieco bardziej rozbudowanych odpowiedzi, z tematem zmierzyły się dwie doświadczone psychoterapeutki oraz ceniony dominikański duszpasterz. Dzięki kompetencjom autorów wymiar psychologiczny przeplata się z teologicznym i w efekcie lektura Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby stanie się pomocą w trudnym doświadczeniu straty.

Całość podzielona jest na trzy części, w których autorzy odpowiadają na najczęściej zadawane pytania związane z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania; m.in. Jak po chrześcijańsku podejść do śmierci i straty? Jak o nich rozmawiać? Jak je przeżyć? Jak pomóc tym, którzy odeszli, a jak tym, którzy pozostali pogrążeni w rozpaczy i uczuciu pustki? Czy żałoba ma cel? Jakie są jej fazy? Dodatkowo w publikacji znaleźć można rekomendowaną literaturę związaną z tematem oraz przydatne adresy organizacji niosących pomoc osobom znajdujących się w żałobie.

Wiele osób dotkniętych nagłą śmiercią bliskich, szczególnie śmiercią tragiczną lub przedwczesną zadaje sobie fundamentalne pytanie – Czy Bóg jest dobry, skoro dopuszcza taki rodzaj śmierci? Dominikanin Krzysztof Popławski OP odpowiada na nie tak: Często w tego rodzaju pytaniach jest ukryte założenie, że śmierć jest czymś najgorszym, co nas spotyka. Oczywiście znamy przykłady tragicznych, okrutnych śmierci. (…). A z drugiej strony, dla kogoś, kto jest blisko Boga, każdy czas jest odpowiedni, by spotkać się ze śmiercią, czyli z Bogiem w nowym życiu. Nie wiem, czy Bóg chce tych tragicznych śmierci. Nie mógłbym powiedzieć ze spokojem, jak niektórym się to zdarza: „Bóg tak chciał”. Czasem myślę, że Bóg wcale tak nie chciał, i nie wiem, dlaczego do tego wszystkiego dopuścił.

Inni pytają: Czy można się użalać nad sobą, gdy odchodzą bliscy? Ewa Chalimoniuk odpowiada: Oczywiście, bo śmierć jest aktem nieodwracalnym. Nie można sprawdzić empirycznie, co się dzieje po śmierci. Czujemy się osieroceni, doświadczamy nagle bardzo dużej zmiany i musimy się jakoś zmierzyć z tym, co nas czeka bez osoby, która zmarła.

Jeszcze inni głowią się na tym, w jaki sposób wspierać bliskich, szczególnie na początku żałoby? Elżbieta Sobkowiak radzi: To, co możemy zrobić w pierwszym etapie żałoby, w szoku, to być. Dla wielu osób wydaje się to za mało, ale z mojego doświadczenia terapeuty wiem, że to najbardziej pomaga żałobnikom. Bardzo doceniają to, że w obliczu tragedii nie byli sami, mieli na czyim ramieniu płakać, zostali wysłuchani. Nie musimy szukać górnolotnych słów czy też gestów, wystarczy być blisko i słuchać. Pacjenci za to są najbardziej wdzięczni i tego najbardziej im brakuje.

Ta książka daje nadzieję i realne wsparcie w żałobie!

Śmierć dotyka nie tylko osoby najbardziej związane ze zmarłym, ale także ich bliskich. Szok, rozpacz, cierpienie, gniew, bezradność, a jednocześnie konieczność zorganizowania najpierw pogrzebu, a potem – życia na nowo. Jak to wszystko udźwignąć? W formule Q&A, zwięzłych pytań i nieco bardziej rozbudowanych odpowiedzi, z tematem zmierzyły się dwie doświadczone psychoterapeutki oraz ceniony dominikański duszpasterz. Dzięki kompetencjom autorów wymiar psychologiczny przeplata się z teologicznym i w efekcie lektura Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby stanie się pomocą w trudnym doświadczeniu straty.

Całość podzielona jest na trzy części, w których autorzy odpowiadają na najczęściej zadawane pytania związane z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania; m.in. Jak po chrześcijańsku podejść do śmierci i straty? Jak o nich rozmawiać? Jak je przeżyć? Jak pomóc tym, którzy odeszli, a jak tym, którzy pozostali pogrążeni w rozpaczy i uczuciu pustki? Czy żałoba ma cel? Jakie są jej fazy? Dodatkowo w publikacji znaleźć można rekomendowaną literaturę związaną z tematem oraz przydatne adresy organizacji niosących pomoc osobom znajdujących się w żałobie.

Wiele osób dotkniętych nagłą śmiercią bliskich, szczególnie śmiercią tragiczną lub przedwczesną zadaje sobie fundamentalne pytanie – Czy Bóg jest dobry, skoro dopuszcza taki rodzaj śmierci? Dominikanin Krzysztof Popławski OP odpowiada na nie tak: Często w tego rodzaju pytaniach jest ukryte założenie, że śmierć jest czymś najgorszym, co nas spotyka. Oczywiście znamy przykłady tragicznych, okrutnych śmierci. (…). A z drugiej strony, dla kogoś, kto jest blisko Boga, każdy czas jest odpowiedni, by spotkać się ze śmiercią, czyli z Bogiem w nowym życiu. Nie wiem, czy Bóg chce tych tragicznych śmierci. Nie mógłbym powiedzieć ze spokojem, jak niektórym się to zdarza: „Bóg tak chciał”. Czasem myślę, że Bóg wcale tak nie chciał, i nie wiem, dlaczego do tego wszystkiego dopuścił.

Inni pytają: Czy można się użalać nad sobą, gdy odchodzą bliscy? Ewa Chalimoniuk odpowiada: Oczywiście, bo śmierć jest aktem nieodwracalnym. Nie można sprawdzić empirycznie, co się dzieje po śmierci. Czujemy się osieroceni, doświadczamy nagle bardzo dużej zmiany i musimy się jakoś zmierzyć z tym, co nas czeka bez osoby, która zmarła.

Jeszcze inni głowią się na tym, w jaki sposób wspierać bliskich, szczególnie na początku żałoby? Elżbieta Sobkowiak radzi: To, co możemy zrobić w pierwszym etapie żałoby, w szoku, to być. Dla wielu osób wydaje się to za mało, ale z mojego doświadczenia terapeuty wiem, że to najbardziej pomaga żałobnikom. Bardzo doceniają to, że w obliczu tragedii nie byli sami, mieli na czyim ramieniu płakać, zostali wysłuchani. Nie musimy szukać górnolotnych słów czy też gestów, wystarczy być blisko i słuchać. Pacjenci za to są najbardziej wdzięczni i tego najbardziej im brakuje.

Każdy rodzic staje pewnego dnia przed wyzwaniem, jakim jest rozmowa o dojrzewaniu, także w aspekcie płciowości człowieka. W jakich okolicznościach i kiedy podjąć ten temat, a przede wszystkim – co zrobić, by dziecko otworzyło się na dialog. Autorka książki Jak rozmawiać z córką o seksie? udowadnia, że nawet w dzisiejszym świecie – zdominowanym przez media epatujące erotyką – można sprawić, by dorastająca córka zrozumiała, że seksualność jest Bożym darem i to od nas samych zależy, jak ten dar wykorzystamy. Podstawą jest wychowanie w rodzinie pełnej wiary, miłości i wzajemnego zaufania. Jako rodzice nie podejmiemy decyzji za nasze dzieci. Mamy jednak wpływ na to, jakich wyborów będą one dokonywać w swoim nastoletnim i dorosłym życiu.

Wendy Chapin w swojej książce „Jak rozmawiać z córką o seksie?” przekonuje, że nawet w tak zerotyzowanym świecie można o seksualności mówić odważnie, bez lęku i wstydu. Pokazywać ją jako dar od Boga. Dar, z którym czasami mamy sporo problemów. Autorka podpowiada rodzicom jak rozmawiać z dziećmi o seksualności, jaki im towarzyszyć w dojrzewaniu i w podejmowaniu mądrych i świadomych wyborów w przyszłości.