Pilecki Witold
Sortowanie
Źródło opisu
Legimi
(3)
Wolne Lektury
(1)
Forma i typ
E-booki
(4)
Proza
(1)
Autor
Sekuła Aleksandra
(2477)
Kozioł Paweł
(2013)
Bekker Alfred
(1846)
Vandenberg Patricia
(1483)
Kotwica Wojciech
(794)
Pilecki Witold
(-)
Kowalska Dorota
(663)
Doyle Arthur Conan
(662)
Hackett Pete
(604)
Wallace Edgar
(594)
Buchner Friederike von
(521)
Cartland Barbara
(487)
Kochanowski Jan
(481)
Waidacher Toni
(478)
Dickens Charles
(476)
Shakespeare William
(458)
Maybach Viola
(435)
Verne Jules
(421)
Konopnicka Maria
(418)
Twain Mark
(366)
May Karl
(341)
Sienkiewicz Henryk
(337)
Krzyżanowski Julian
(309)
Otwinowska Barbara
(309)
London Jack
(306)
Mahr Kurt
(284)
Boy-Żeleński Tadeusz
(283)
Montgomery Lucy Maud
(282)
Darlton Clark
(280)
Ewers H.G
(278)
Leśmian Bolesław
(277)
Dönges Günter
(266)
Vega Lope de
(264)
Barca Pedro Calderón de la
(263)
Trzeciak Weronika
(262)
Poe Edgar Allan
(256)
Stevenson Robert Louis
(246)
Krasicki Ignacy
(244)
Austen Jane
(242)
Francis H.G
(240)
Vlcek Ernst
(231)
Conrad Joseph
(227)
Stefan Zweig
(227)
Andersen Hans Christian
(226)
Mickiewicz Adam
(225)
Barner G.F
(224)
Kipling Rudyard
(223)
Autores Varios
(222)
Chávez José Pérez
(222)
Ellmer Arndt
(221)
Kühnemann Andreas
(220)
Goethe Johann Wolfgang von
(218)
Palmer Roy
(215)
Wells H. G
(215)
Kraszewski Józef Ignacy
(213)
Oppenheim E. Phillips
(213)
Balzac Honoré de
(212)
Voltz William
(211)
Dumas Alexandre
(209)
Leblanc Maurice
(209)
Mark William
(205)
Bazán Emilia Pardo
(202)
Goliński Zbigniew
(201)
May Karol
(201)
Hałas Jacek "Stranger"
(200)
Baczyński Krzysztof Kamil
(198)
Dug Katarzyna
(198)
Howard Robert E
(196)
Wilde Oscar
(194)
Hoffmann Horst
(186)
Kafka Franz
(184)
Kneifel Hans
(183)
Alcott Louisa May
(177)
Verne Juliusz
(171)
Kobras Beatrice
(164)
Kayser-Darius Nina
(163)
McMason Fred
(162)
Jachowicz Stanisław
(161)
Prus Bolesław
(161)
Orzeszkowa Eliza
(160)
Zola Émile
(160)
Haensel Hubert
(158)
Rawinis Marian Piotr
(158)
King Stephen
(156)
Żeromski Stefan
(155)
Słowacki Juliusz
(154)
Dick Viktor
(150)
Scott Walter
(148)
Collins Wilkie
(147)
Courths-Mahler Hedwig
(145)
Suchanek Andreas
(145)
Woolf Virginia
(145)
Orwell George
(142)
Fischer Marie Louise
(141)
James Henry
(140)
Lech Justyna
(138)
Cooper James Fenimore
(136)
Anton Uwe
(135)
Grey Zane
(134)
Summaries Leader
(133)
Thurner Michael Marcus
(133)
Rok wydania
2020 - 2024
(3)
2010 - 2019
(1)
Kraj wydania
Polska
(4)
Język
polski
(4)
Gatunek
Pamiętniki i wspomnienia
(1)
4 wyniki Filtruj
E-book
W koszyku
Forma i typ
Er ging freiwillig, und er konnte fliehen: Witold Pilecki begab sich absichtlich als Häftling ins KZ Auschwitz. Sein Ziel: Informationen über die Vorgänge im Konzentrationslager nach draußen zu schmuggeln und im Lager eine Widerstandsorganisation unter den KZ-Insassen aufzubauen. Witold Pilecki schrieb einen Bericht, der den Lauf der Geschichte hätte ändern können. Doch die Alliierten glaubten, dass Pilecki übertrieben hatte, und lehnten eine Befreiung des KZ Auschwitz ab. Ein unglaubliches Dokument des Muts und des menschlichen Widerstandswillens.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu dostępu, który można odebrać w bibliotece.
E-book
W koszyku
(Wolne Lektury)
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Fundację Nowoczesna Polska. Publikacja była możliwa dzięki uprzejmości dr. Adama Cyry i Muzeum w Oświęcimiu.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
E-book
W koszyku
Raport W / Witold Pilecki. - [miejsce nieznane] : Wolne Lektury : Legimi, 2023.
Forma i typ
Witold Pilecki trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu dobrowolnie. Podjął się wykonania zadania polegającego na rozpoznaniu sytuacji w Auschwitz i zorganizowania tamże wojskowego ruchu oporu. W tym celu oddał się w ręce okupantów podczas tzw. „łapanki” (akcji masowych aresztowań przypadkowych przechodniów) przeprowadzonej na ulicach Warszawy 19 września 1940 roku. Spędził w obozie dwa i pół roku, a wywiązywanie się z powierzonego mu zadania podtrzymywało go na duchu w najtrudniejszych warunkach. Jak sam pisze w niniejszym raporcie, po wyjściu z Oświęcimia nie udał się do rodziny, lecz przebywał w okolicach Krakowa i organizował oddział w okolicach Bochni, podejmując jednocześnie próby porozumienia się z władzami AK w Warszawie i uzyskania stamtąd zgody, „chcąc akcję zbrojną na Oświęcim doprowadzić do skutku”. Pomagał mu w „montowaniu” oddziału Tomasz Serafiński, pod którego nazwiskiem przebywał w Auschwitz, a którego poznał dopiero po ucieczce z obozu, przypadkowo trafiwszy do jego domu. Usiłowania te trwały trzy i pół miesiąca, ostatecznie oczekiwanie na decyzję z Warszawy nie przyniosło rezultatu, więc zdecydował się udać do Warszawy osobiście. Kiedy udało mu się dotrzeć do osoby decyzyjnej w Komendzie Głównej AK, usłyszał: „Po wojnie pokażę panu grube archiwum na temat Oświęcimia”, a choć z wyraźną goryczą zauważył, że „fakt istnienia tak grubego archiwum więźniom w Oświęcimiu wcale ulgi nie przynosi”, podporządkował się po żołniersku dyspozycjom dowódców, by dalej czekać.Tzw. „Raport W” o konspiracji wojskowej w KL Auschwitz powstał w 1943. Został napisany po ucieczce z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, przeprowadzonej tuż po świętach wielkanocnych, w nocy z poniedziałku 26 kwietnia na wtorek 27 kwietnia tegoż roku. Trzej uciekinierzy: Witold Pilecki, Jan Redzej i Edward Ciesielski, byli członkami działającej w obozie organizacji podporządkowanej władzom ZWZ/AK, której tworzeniu oddawał się Pilecki podczas dwuipółletniego uwięzienia w Auschwitz. Zgodnie z tym, jak podzielili między sobą zadaniami, raport Pileckiego dotyczyć miał głównie spraw samej tajnej organizacji, zaś Redzej i Ciesielski przygotowali odrębne raporty, dotyczące innej tematyki. Sprawozdania te — idąc w ślad za meldunkami przekazywanymi z Auschwitz — były rodzajem podsumowania działań prowadzonych w obozie. Po ucieczce z obozu, a przed dotarciem do Warszawy, również w 1943 r. powstała wersja szkicowa tekstu zakopana pod jabłonką u gospodarzy, którzy przyjęli uciekinierów. W Warszawie, gdzie Pilecki mieszkał m.in. u Aleksandra Palińskiego (kolegi z Oświęcimia), raport przepisany na maszynie przez p. Palińską został następnie przekazany przez znajomą Pileckiemu osobę (Tadeusza Bairda, kierownika Biura Wojskowego Rolnictwa) do Szefostwa Biur Wojskowych Komendy Głównej AK — na ręce zastępcy szefa, Stefana Miłkowskiego. Jedna kopia została zakopana na Bielanach przez Mariana Kołaczkowskiego obok jego domu, a po wojnie wykopana (29 marca 1945 r.) i oddana prokuraturze z listem przewodnim wyjaśniającym, że właściciel się nie zgłosił, a chciał, żeby treść była ujawniona jako dokument dla przyszłych procesów zbrodniarzy oświęcimskich. Jeśli to istotnie prawdziwa deklaracja, świadczy ona, że cel raportu zmienił się w przekonaniu samego autora: już wiedział, że nierealne jest myślenie o wznieceniu powstania w Auschwitz w oparciu o działającą tam organizację wojskową. Czuł się natomiast w obowiązku dać świadectwo temu, czego doświaczył.Po pobycie w Warszawie, otrzymaniu nominacji na rotmistrza w uznaniu zasług i udziale w Powstaniu Warszawskim Pilecki trafił do oflagu w Murnau. Tam usilnie chciał komuś przekazać swój raport, ale też pracował nad nim nadal. Publikowana tu wersja pochodzi z czerwca 1943 roku, ale została poświadczona przez kilka osób już w Murnau. Tymczasem sytuacja ulegała dynamicznym przemianom, a raport Pilckiego — rozszerzeniu i przeredagowaniu; powstałą w 1945 roku drugą jego wersję (Raport Witolda) rotmistrz czuł się w obowiązku doręczyć władzom AK. Bór-Komorowski go nie przyjął, nikt nie był zainteresowany dokumentem Pileckiego. Przychylność okazał mu jedynie gen. Tadeusz Pełczyński i jemu wraz z listem przewodnim swój raport Pilecki przekazał. Ten tekst, datowany na 1945 r., znalazł się w dokumentach rządu londyńskiego, później został przekazany do archiwów Studium Polski Podziemnej w Londynie i po raz pierwszy opublikowany już XXI w., w opracowaniu Adama Cyry w biografii Pileckiego (Witold Pilecki. Ochotnik do Auschwitz) w Aneksie 3. Publikacja niniejsza to wersja z 1943 roku, ta sama, która została przekazana w Warszawie przez Bairda do KG AK i którą zakopano na Bielanach i po wojnie przekazano do prokuratury. Mając w warunkach wojennych możliwość sporządzenia maszynopisu, Pilecki najpewniej skorzystał z tego i sporządził kilka kopii. Podstawą niniejszej publikacji jest wydanie w „Biuletynie Towarzystwa Opieki nad Oświęcimiem” z 1991. Pilecki był świetnym dowódcą średniego szczebla. Doskonały organizator, sam żarliwy, słowny, honorowy i niezłomny — doceniał te same cechy u innych, umiał zakładać i podtrzymywać struktury ruchu oporu. Przy tym nie oglądał się na „przynależność”, obca mu była stronniczość wielkiej polityki, gotowej poświęcić i ludzi, i żarliwość wielu serc gotowych do walki z wrogiem. Stał się też Pilecki ofiarą swojej gorliwej uczciwości i prostolinijności. Swój drugi raport kończył słowami będącymi apelem do przełamania stronniczości politycznej: „tutaj chciałbym pisać tak wielkimi literami, jakich nie ma, niestety, w maszynowym piśmie, żeby te wszystkie głowy, co pod pięknym przedziałkiem mają wewnątrz przysłowiową wodę (…) — niech się trochę zastanowią głębiej nad własnym życiem, niech się rozejrzą po ludziach i zaczną walkę od siebie, ze zwykłym fałszem, zakłamaniem, interesem podtasowanym sprytnie pod idee, prawdę, a nawet wielką sprawę”.Książkę polecają Wolne Lektury — najpopularniejsza biblioteka on-line.Witold PileckiRaport WEpoka: Współczesność Rodzaj: Epika Gatunek: Pamiętnik
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu dostępu, który można odebrać w bibliotece.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Witold Pilecki, żołnierz Piłsudskiego, żołnierz wyklęty, ostatni ułan Rzeczypospolitej, „ochotnik do Auschwitz”, jeden z sześciu najodważniejszych ludzi europejskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. 19 września 1940 roku rotmistrz Witold Pilecki dobrowolnie wszedł w „kocioł” podczas łapanki na warszawskim Żoliborzu. W ten sposób planował dostać się do Auschwitz, by wykonać specjalną misję zleconą mu przez Polskie Państwo Podziemne – sporządzenie raportu o sytuacji w obozie i zorganizowanie tam ruchu oporu. „Raport Witolda (1945)” to najobszerniejsza relacja Witolda Pileckiego z niemieckiego obozu zagłady w Oświęcimiu, dokument o wielkiej wartości historycznej. To przejmujące świadectwo zdarzeń i losów ludzi w Auschwitz widziane oczami współtowarzysza niedoli.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu dostępu, który można odebrać w bibliotece.
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej